Terapia czaszkowo-krzyżowa
Procedura medyczna ICD-9: 93.3824
Jedna z form terapii manualnej, której podstawy stworzył jeszcze w XIX wieku William G. Sutherland. On jako pierwszy twierdził, że kości czaszki mogą poruszać się względem siebie. Teoria ta została potwierdzona dopiero w 80. latach XX wieku przez Johna Upledgera, co doprowadziło do powstania tej metody.
Układ czaszkowo-krzyżowy to półzamknięty system hydrauliczny, zbudowany z opony twardej - bardzo mocnej membrany otaczającej mózg i rdzeń kręgowy. W jego skład wchodzą także: płyn mózgowo – rdzeniowy oraz struktury odpowiedzialne za jego produkcję i resorpcję.
Układ cranio – sacralny pracuje w cyklach. Przez połowę czasu płyn mózgowo–rdzeniowy jest produkowany, następnie jego produkcja jest wstrzymywana. Jednocześnie przez cały cykl odbywa się resorpcja płynu mózgowo - rdzeniowego.
Produkcja i resorpcja płynu powodują zmiany w ciśnieniu wywieranym na mózg i rdzeń kręgowy. Opona twarda wraz z przylegającymi do niej kośćmi czaszki dopasowują się do zmian ciśnienia i chronią układ nerwowy przed nadmiernym ciśnieniem wytworzonym przez płyn mózgowo - rdzeniowy. Czasami jednak organizm nie jest w stanie dostosować się do zmian ciśnienia, które wzrastając wywiera bezpośredni ucisk na mózg i rdzeń kręgowy prowadząc do różnorodnych zaburzeń. Poprzez swoją złożoną budowę układ cranio-sacralny przenosi napięcia i urazy z jednego miejsca w ciele na drugie.
W wyniku urazu mechanicznego lub emocjonalnego, zaburzeń czynności tkanek, stanu zapalnego (np. pod wpływem toksyn) powstają w ciele różne restrykcje, które ograniczają lub całkowicie blokują przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego, co powoduje powstawanie różnorakich patologii.
Poprzez odpowiednie ułożenie rąk na ciele pacjenta terapeuta może wyczuć rytm płynu mózgowo-rdzeniowego, a przez zastosowanie kilkugramowych nacisków może wpływać na jego zwolnienie lub przyśpieszenie. Podczas terapii jest w stanie usunąć ograniczenia ruchomości tkanki łącznej oraz poprawę jej giętkości, rozciągliwości, nawilżenia i elastyczności oraz przywrócić swobodny przepływ płynów.
Sesja terapeutyczna rozpoczyna się od ułożenia pacjenta w pozycji na plecach, pacjent przez cały czas trwania sesji pozostaje w ubraniu. Następnie terapeuta przeprowadza badanie całego ciała sposób delikatny i nieinwazyjny, sprawdzając pracę rytmu cranio-sacralnego.
Terapia CranioSacralnej Upledgera stosuje różne techniki pracy, jak kontakt jednej lub obu dłoni terapeuty z ciałem pacjenta, lekką kompresję bądź trakcję kości czaszki, pracę z ruchami mimowolnymi pacjenta, ukierunkowanie pola energii, lub też kombinację dowolnych z powyższych technik.
Choć podstawowe techniki craniosacralne skupiają się na membranach opony twardej, na prawidłową ich funkcję może mieć wpływ każda inna część ciała. Dlatego też terapeuta swoim badaniem obejmuje całe ciało pacjenta. W wielu technikach praca rąk terapeuty związana jest z odbiorem wrażeń z układu kostnego pacjenta, lecz intencja i uwaga skupiają się głównie na tkankach miękkich i przepływie płynów. Optymalizując wymianę płynów, terapeuta wpływa na poprawę procesów fizjologicznych oraz uruchomienie procesów samouzdrawiana.
Terapię czaszkowo-krzyżową stosuje się m. in. w przypadkach:
A u dzieci także w przypadku:
http://upledgerinstitute.pl/pl_PL/what-is-the-upledger-therapy/
http://upledgerinstitute.pl/pl_PL/publikacje/